Choroba Alzheimera

Choroba Alzheimera zaliczana jest do chorób ośrodkowego układu nerwowego (OUN) o podłożu neurodegeneracyjnym. Przyczyny tej choroby nie zostały do dziś poznane, choć wymienia się tutaj zarówno czynniki genetyczne (predyspozycja genetyczna) jak i środowiskowe.

Choroba Alzheimera należy do jednej z najczęściej występujących chorób neurodegeneracyjnych. Ze względu na proces starzenia się społeczeństw, staje się coraz poważniejszym problemem. Czy istnieją zalecenia profilaktyczne? W jaki sposób możemy zapobiegać tej chorobie?

Choroba Alzheimera zaliczana jest do schorzeń, które charakteryzuje powolny, stopniowy rozwój demencji. Cały czas trwają badania, poszukujące bezpośrednich i pośrednich przyczyn rozwoju choroby Alzheimera.

Głównymi objawami choroby Alzheimera są: osłabienie funkcji poznawczych, a także percepcji czuciowej i zmysłowej. Osoby cierpiące na to schorzenie mają osłabioną kondycję intelektualną i fizyczną. W celu wzmocnienia ogólnej wydolności organizmu pacjenta z chorobą Alzheimera, stosuje się indywidualną rehabilitację. Podczas ćwiczeń dochodzi do wzmocnienia siły mięśniowej, zwiększenia zakresu ruchu w stawach oraz poprawy krążenia.

Choroba Alzheimera, jest postępującym, trwającym całe życie schorzeniem o podłożu neurologicznym.

Neurodegeneracyjna choroba jaką jest Alzheimer zaczyna się wiele lat wcześniej zanim można dostrzec jej widoczne objawy. Przyczyną destrukcji komórek nerwowych są dwa rodzaje białek, które odkładają się w mózgu: beta-amyloid w przestrzeniach międzykomórkowych oraz białko tau w komórkach nerwowych. Początkowo złogi zaburzają prawidłowe funkcje neuronów, następnie następuje ich degeneracja i śmierć.

Choroba Alzheimera zaliczana jest do grupy chorób neurozwyrodnieniowych (neurodegeneracyjnych).

Otępienie zwykle jest zespołem przewlekłym, postępującym, charakteryzującym się stopniowym pogarszaniem sprawności intelektualnej, takich jak pamięć, myślenie, orientacja, rozumienie, liczenie, zdolność do uczenia się, język i ocena. Dodatkowo często towarzyszą mu zaburzenia emocjonalne, zaburzenia zachowania i motywacji. Przyczynami mogą być, m.in. choroby neurodegeneracyjne, choroby naczyniowe mózgu, uraz mózgu, choroba alkoholowa, choroby metaboliczne.

Choroba Alzheimera jest postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Jest to proces, którego niestety nie można zatrzymać, trzeba jednak podejmować wszelkie próby by tę chorobę hamować i spowalniać.

Szczególną rolę w przypadku osób dotkniętych chorobą Alzheimera odgrywa prawidłowe odżywianie i regularne zażywanie leków.

W drugiej i trzeciej fazie choroby Alzheimera osoba chora wymaga 24-godzinnej opieki. Rolę tę pełnić może członek rodziny bądź wykwalifikowany opiekun.

W chwili obecnej całkowicie pewne przyżyciowe rozpoznanie choroby Alzheimera w jej bardzo wczesnym okresie stanowi ogromną trudność dla lekarzy specjalistów.

Objawy kliniczne choroby Alzheimera dzieli się na zaburzenia poznawcze i poza poznawcze (urojenia, omamy, zaburzenia snu i inne), którym towarzyszą nieprawidłowości w badaniu neurologicznym.

Choroba Alzheimera czy otępienie czołowo-skroniowe? To jeden z wielu przypadków opisanych w książce, gdzie postawienie właściwej diagnozy było trudne.

Przebieg choroby Alzheimera można podzielić na trzy podstawowe stadia.

Pierwotne otępienie zwyrodnieniowe mózgu (choroba Alzheimera) opisana została już bardzo dawno temu.

Choroba Alzheimera należy do tzw. otępień pierwotnie zwyrodnieniowych mózgu. Jest to schorzenie postępujące, którego nie można zatrzymać. W mózgu osób chorych znajdują się obecne pozakomórkowo blaszki starcze (z obecnymi złogami peptydu Aβ oraz zwyrodnienia neurofibrylarne Alzheimera).

Choroba Alzheimera to jedna z najczęściej występujących chorób neurozwyrodnieniowych, która rozwija się powoli i stopniowo doprowadza do zaburzeń funkcji poznawczyh, głównie pamięci, mowy i myślenia abstrakcyjnego.

Każdego dnia dociera do nas bardzo duża ilość różnego rodzaju informacji. W tym celu potrzebujemy sprawnej pamięci, która daje możliwość ich gromadzenia, przetwarzania, przechowywania jak również odtwarzania.Z wiekiem pojawiają się problemy nie tylko z pamięcią ale również i z koncentracją tj. zdolnością polegającą na skupieniu i kierowaniu uwagi oraz utrzymaniu jej w określonym czasie.W momencie gdy pojawiają się problemy z tymi procesami uświadamiamy sobie, iż przestajemy radzić sobie z codziennymi obowiązkami, zapominamy imion najbliższych, nazwy ulic, przedmiotów, nie pamiętamy o zakupach, rachunkach i wiele innych.

Demencja, często zwana otępieniem jest przewlekłą, zwykle postępującą chorobą mózgu. Klinicznie objawia się zaburzeniami pamięci, myślenia, rozumienia, liczenia i zdolności uczenia się. Najczęściej pojawia się u osób starszych. Rozpoznanie przed 65 rokiem życia, określane jest jako demencja osób młodych.