Leczenie bólu

Migrena – jak pokonać silny ból głowy?
Ból głowy to dolegliwość, która w większym lub mniejszym stopniu dotyka niemal każdego z nas. Jednym z najbardziej znanych jest ból migrenowy, który może dotyczyć nawet połowy dorosłej populacji. Jaka jest geneza powstawania migreny, czy istnieją czynniki ryzyka wzmagające dolegliwości bólowe oraz w jaki sposób przebiega jej leczenie – odpowiada dr n. med. Paweł Gołębiewski, neurolog.
Czym jest ból?
Ból jest zjawiskiem, który towarzyszy każdemu człowiekowi. To, w jaki sposób go odbieramy, jest uwarunkowany naszą fizjologią i procesami, jakie zachodzą w naszym organizmie. Reakcje na ból pochodzące z odpowiedzi wysyłanej przez nasz organizm mogą być bardzo różne, jednak nie tylko morfologia i budowa naszego ciała są za nie odpowiedzialne – dużą rolę odgrywają także wypracowane schematy reagowania i psychiczne reakcje.
Leczenie dyskopatii - zabieg dyskolizy ozonowej
Jak podają statystyki - co czwarta osoba cierpi na bóle pleców. Ze schorzeniem zmagają się nie tylko osoby starsze, ale także te w średnim wieku oraz bardzo młode. Do najpopularniejszej przypadłości dotykającej kręgosłup (dolne odcinki kręgosłupa) należy dyskopatia, a zwłaszcza dyskopatia lędźwiowa. Schorzenie jest bolesne, zaliczane do tzw. chorób cywilizacyjnych. W początkowym stadium przypadłość często jest ignorowana, co skutkuje problemami w przyszłości.
Zespół de Quervaina - choroba XXI wieku
Zespół de Quervaina to schorzenie polegające na zapaleniu pochewek ścięgien nadgarstka - ograniczające sprawność ręki i utrudniające wykonywanie prostych codziennych czynności. Choroba nazywana jest „kciukiem matki” (ból promieniuje od kciuka do przedramienia. Pojawia się obrzęk oraz stan zapalny). Przypadłość zazwyczaj dotyka malarzy, sportowców, a także coraz częściej młode osoby, które nadużywają tabletów i telefonów.
Reklama
Laseroterapia w leczeniu bólu
Innowacyjną metodą leczenia bólu, która już od dłuższego czasu cieszy się dużą skutecznością - jest laseroterapia. Procedura tej formy terapii polega na wykorzystywaniu nie tylko przeciwbólowym, ale również przeciwzapalnym, przeciwzakrzepowym oraz biostymulującym - właściwości skupionej wiązki światła. Leczenie laserem charakteryzuje się przede wszystkim efektywnością, ponadto jest szybkie i bezbolesne.
O czym może świadczyć ból jajników?
Ból jajników to nieprzyjemne wrażenie kłucia bądź rozpierania w dolnej części brzucha.
Popularne na Forum
Czy możliwe jest nieinwazyjne leczenie schorzeń kręgosłupa?
Uszkodzenia kręgosłupa kojarzą nam się z jednym - paraliżem do końca życia i wózkiem inwalidzkim. Już najmniejsze problemy dot. kręgosłupa, jak wypadanie dysku obarczone są ogromnym bólem i dyskomfortem, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Przełomowe metody leczenia opracowano….w Gryficach!
Klasterowy ból głowy (zespół Hortona) - diagnoza i leczenie
Obok migrenowych bólów głowy, specjaliści spotykają się również z dolegliwościami powodowanymi przez klasterowy ból głowy. Schorzenie to nie jest do końca poznane pod względem procesów patofizijologicznych mających wpływ na jego rozwój, jak również pod względem ewentualnego dziedziczenia. Klasterowy ból głowy występuje u około 1% populacji, w tym, w szczególności dotyka ono mężczyzn.
Zatokowy ból głowy
Ból głowy może pojawić się w każdym wieku. Dotyka on zarówno kobiet jak i mężczyzn. Zdarza się także tak, ze pojawia się u dzieci (zwłaszcza w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym). Przyczyn tego stanu jest bardzo wiele od nieprawidłowego odżywiania się po silny stres, urazy, guzy, stany zapale mózgu czy zapalenie zatok. Co wiemy o zatokowym bólu głowy?
Napad rwy kulszowej - przyczyny i objawy
Rwa kulszowa, to nic innego jak atak korzonków nerwowych. Jest to bardzo dotkliwy ból, który wskazuje na to, że kręgosłup wymaga leczenia. Ból ten najczęściej nie ustępuje po zażyciu nawet mocnych środków przeciwbólowych.
Reklama
Silne bóle głowy na skutek obniżenia ciśnienia tętniczego krwi
Każdy z nas przynajmniej raz w życiu cierpiał z powodu bólu głowy. Zdarza się, iż bóle głowy są bardzo częste i uniemożliwiają normalne funkcjonowanie w życiu codziennym, wtedy powinniśmy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Przyczyn bólów głowy jest bardzo wiele i mogą im towarzyszyć różnego rodzaju objawy.
Przyczyny bólów głowy u dzieci
Ból głowy z całą pewnością towarzyszył każdemu z nas przynajmniej raz w ciągu życia. Zdarza się tak, iż nie tylko osoby dorosłe cierpią na bóle ale także i dzieci. Przyczyn bólu głowy u dzieci jest bardzo dużo. Co prawda, dziecko w wieku dwóch lat nie powie, iż boli je głowa ale z cała pewnością to zauważymy.
Nowa szansa dla chorych na RZS
RZS - reumatoidalne zapalenie stawów, zaliczane jest do chorób przewlekłych, o podłożu immunologicznym, atakującą przede wszystkim stawy rąk i stóp. Choroba może jednak dotykać również innych narządów.
Bóle głowy w różnych chorobach
Ból, dla większości pacjentów, jest bardzo nieprzyjemnym doznaniem emocjonalnym, fizycznym oraz psychicznym. Pamiętajmy jednak, iż ból jest niezbędny w diagnozowaniu chorób. Bardzo często występującym bólem, jest ból głowy. Każdy z nas doświadczył w swoim życiu, przynajmniej raz bólu głowy.
Leczenie bólu
Ból, jest zjawiskiem, które towarzyszy nam od początku narodzin do śmierci. Przez większość osób, ból opisywany jest jako bardzo nieprzyjemne doznanie czuciowe oraz emocjonalne. Pojawia się ono jako możliwość bądź na skutek rzeczywistego uszkodzenia tkanek.
Bóle fantomowe
Ból fantomowy definiujemy jako ten, który odczuwany jest w miejscu amputowanej części ciała, (np. kończyna dolna bądź górna) ale także ten ból, który pojawia się nagle w miejscu, które nie zostało w żaden sposób uszkodzone mechanicznie.
Wszystko co wiemy o dyskopatiach
Dyskopatia, definiowana jest jako początkowy stan choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa. W sytuacji gdy dyskopatia nie jest leczona bardzo szybko postępuje. Dyskopatia, definiowana jest jako schorzenie krążka międzykręgowego, które polega na uwypukleniu jądra krążka międzykręgowego.
Rodzaje bólu i ich charakterystyka
Dla większości osób bólu mogło by nie być. Pamiętajmy jednak o tym, iż odczuwanie bólu, które jest dla każdego z nas bardzo nieprzyjemnym pod każdym względem doznaniem w wielu przypadkach ratuje nam życie.
Ból głowy czy to choroba czy objaw? Diagnostyka obrazowa
Pacjent, który przychodzi do lekarza i uskarża się na ból głowy, w zależności od nasilenia objawów, długości ich trwania oraz objawów mu towarzyszących, powinien zostać szczegółowo zbadany z przeprowadzeniem wywiadu lekarskiego.
Czym jest ból?
Przez większość osób ból (łac. dolor; gr. algos, odyne) określany jest jako bardzo nieprzyjemne, męczące i negatywne doznanie zmysłowe, ale także i emocjonalne.

Reklama

Bóle głowy są jedną z najczęstszych dolegliwości. Szacuje się, że dotyczą około 80 % populacji, a u 20 % są przewleke i nawracające. Tradycyjnie bóle głowy dzielimy na samoistne i objawowe. Do samoistnych bólów głowy (stanowiących 90 % przypadków) zaliczamy: migrenę, napięciowy ból głowy orz klasterowy ból głowy.

Najczęściej występującym bólem głowy jest napięciowy ból głowy. Chorzy najczęściej opisują go jako rozlany, opasujący (przypominający ucisk obręczy) tępy ból głowy. Może mu towarzyszyć tkliwość czepca ścięgnistego ("skóry na głowie"). W badaniu neurologicznym nie stwierdza się odchyleń. Paradoksalnie ból głowy typu napięciowego może nasilać się w wyniku nadużywania leków przeciwbólowych (zwłaszcza zawierających kodeinę). W leczeniu stosuje się leki przeciwbólowe (paracetamol) a w niektórych przypadkach amitryptylinę.

Druga co do częstości jest migrena. Charakteryzuje się napadowym, jednostronnym, pulsującym bólem głowy trwającym od 4 do 72 godzin. Napadom bólu głowy towarzyszą nudności i wymioty oraz fotofobia (nadwrażliwość na światło) oraz fonofobia (nadwrażliwość na dźwięki). Nierzadko wystąpienie napadu bólu głowy w migrenie poprzedzone jest aurą wzrokową (pod postacią zygzaków lub błysków świeetlnych). Migrena dotyczy najczęściej młodych kobiet. Bóle migrenowe zmniejszają się po położeniu się w cichym i zaciemnionym pokoju. W leczeniu napadów migreny o niewielkim nasieleniu stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, a w cięższych napadach - tryptany. Wielodniowe napady z odwodnieniem (spowodowanym wymiotami) i pogorszeniem stanu ogólnego nazywa się stanem migrenowym. Często w tych przypadkach konieczna jest hospitalizacja.

Napadowym bólem głowy o znacznym nasileniu i częściej występującym 6-krotnie częściej u mężczyzn niż kobiet jest klasterowy ból głowy. Bóle występują w okolicy oczodołu i skroni. Towarzyszy im zaczerwienienie oka, obrzęk powiek, łzawienie oraz wyciek surowiczy z nosa. Napady bólu powtarzają się nawet klika razy na dobę po kilka (tzw klastery bólu). Napady klasterowego bólu głowy można przerwać podając podskórnie sumatryptan lub wdychając czysty tlen.

Choroby naczyniowe mózgu

Udary mózgu stanowią trzecią przyczynę zgonów po chorobach serca i procesach nowotworowych. Udar mózgu jest stanem zagrażającym życiu, który objawia się ogniskowymi lub uogólnionymi zaburzeniami czynności mózgu utrzymującymi się powyżej 24 godzin i wymagających bezwzględnej hospitalizacji. Przyczyną większości udarów mózgu (około 85 %) jest niedotlenienie mózgu spowodowane zwężeniem lub zamknięciem naczyń doprowadzających krew do mózgu. Udary takie nazywamy niedokrwiennymi. Przyczyną udarów mózgu może być również wylew krwi do mózgu w wyniku pęknięcia naczynia i wówczas takie udary nazywamy krwotocznymi. Do objawów udaru mózgu zaliczamy: niedowład lub porażenie połowicze (chory ma słabszą lub nie może poruszać prawą lub lewą kończyną górną i nogą), połowicze zaburzenia czucia, afazję (zaburzenia mowy polegający ograniczeniu lub braku możliwości wypowiadania lub rozumienia słów) oraz nagłe zaburzenia widzenia. Do czynników ryzyka udaru mózgu (czyli chorób zwiększających ryzyko jego wystąpienia) zaliczamy: nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, zaburzenia lipidowe (wysoki poziom cholesterolu) oraz zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków). Zwiększa jej również brak aktywności fizycznej, palenie papierosów czy nadużywanie alkoholu. U osoby z podejrzeniem udaru mózgu wykonywane jest badanie tomografii komputerowej głowy. Pozwala ono na potwierdzenie wystąpienia udaru, różnicowanie między udarem niedokrwiennym (ognisko niedokrwienne) a krwotocznym (ognisko krwotoczne - krwiak) oraz określenie wielkości i lokalizacji zmian. W przypadku podejrzenia udaru krwotocznego wykonywana jest dodatkowo opcja naczyniowa - angiografia tomografii komputerowej (angio-CT) pozwalająca na ocenę naczyń i wykluczenie między innymi tętniaków mózgu, które mogą być przyczyną udaru. Przemijające, ogniskowe zaburzenia neurologiczne, które przypominają udar mózgu, ale których czas trwania jest krótszy zwane są przemijającymi atakami niedokrwienia (transient ischemic attack TIA). Ponieważ większość udarów mózgu powstaje w wyniku zamknięcia światła naczynia uzasadnionym postępowanie w leczeniu ostrego (świeżego) udaru mózgu jest jego farmakologiczne lub mechaniczne udrożnienie. Należy pamiętać, że odpowiednie leczenie farmakologiczne należy rozpocząć do 3 godzin od momentu wystąpienia udaru ! W przypadku wystąpienia udaru konieczne jest szybkie działanie zgodnie z hasłem "czas to mózg".

Bóle kręgosłupa

Zespoły korzeniowe należą do najczęstszych chorób człowieka i charakteryzują się przede wszystkim dolegliwościami bólowymi. Rdzeń kręgowy u osób dorosłych rozciąga się od pierwszego kręgu szyjnego (C1) do końca pierwszego kręgu lędźwiowego (L1). Objawy kliniczne uszkodzenia rdzenia zależą od poziomu na którym doszło do jego uszkodzenia. Do bólu mogą dołączać się niedowład kończyn, utrata czucia oraz zaburzenia zwieraczy. Przyczynami wystąpienia powyższych dolegliwości mogą być: urazy, guzy, ogniska zapalne lub choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa (w wyniku zmian zwyrodnieniowych, wysunięcia dysku lub zwężenia kanału kręgowego). Wysunięcie dysku międzykręgowego jest określane jako dyskopatią, a w zależności od jej wielkości wypukliną ("niewielka dyskopatia") lub przepukliną ("duża dyskopatia"). Dyskopatie najczęściej występują w odcinku szyjnym (dyskopatia szyjna) i lędźwiowym (dyskopatia lędźwiowa) kręgosłupa, a rzadziej w odcinku piersiowym. Rwą ramienną nazywa się zespół chorobowy w którym bóle promieniują z odcinka szyjnego kręgosłupa wzdłuż kończyny górnej. Promieniowanie bólu z lędźwiowego odcinka kręgosłupa wzdłuż tylnej powierzchni kończyny dolnej nazywamy rwą kulszową (lumbago), a wzdłuż przedniej powierzchni uda - rwą udową. Z uwagi na złożoność i zmienność obrazu klinicznego nie można ustalić jednolitych zasad postępowania. Generalnie w przypadku bólów spowodowanych urazami zalecane jest wykonanie zdjęć rentgenowskich (RTG) oraz tomografii komputerowej, a w przypadku zaburzeń czucia oraz ruchu w kończynach utrzymujących się powyżej 4 tygodnii badania rezonansu magnetycznego. Badania neuroobrazowe pozwalają na określenie lokalizacji i wielkości zmian. W leczeniu zalecane są środki przeciwbólowe oraz rehabilitacji, a w przypadku braku poprawy rozważyć zależy wykonanie zabiegu operacyjnego biorąc pod uwagę jego potencjalne korzyści oraz ryzyko związane z jego wykonaniem.

Stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane jest schorzeniem występującym na całym świecie ale najczęściej w Ameryce Północnej, Australii i Europie. Zazwyczaj zaczyna się u młodych dorosłych między 20 a 30 rokiem życia. Istotą choroby jest występowanie ognisk demielinizacyjnych (czyli uszkodzeń osłonki mielinowej włókien nerwowych), które stwierdzone są w istocie białej mózgu i rdzenia kręgowego. Stwardnienie rozsiane cechuje różnorodność obrazu klinicznego, a objawy kliniczne zależą od lokalizacji uszkodzenia (zmian). Do najbardziej typowych objawów zalicza się: pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, oczopląs, drżenie zamiarowe, brak odruchów brzusznych, spastyczny niedowład kończyn dolnych oraz zaburzenia czynności zwieraczy. Choroba najczęściej przebiega rzutami czyli podostrego lub ostrego zaostrzenia objawów klinicznych utrzymujących się od kilku dni do kilku tygodnii. W diagnostyce stwardnienia rozsianego kluczową rolę odgrywa badanie rezonansu magnetycznego, które pozwala na uwidocznienie zmian chorobowych pod postacią plak demielinizacyjnych. Ponadto świeże zmiany w odróżnieniu od starszych wzmacniają się po podaniu kontrastu. Cechą bardzo swoistą dla stwardnienia rozsianego jest stwierdzenie u chorych prążków oligoklonalnych w płynu mózgowo-rdzeniowym, które nie występują w surowicy. Leczenie stwardnienia rozsianego obejmuje przerywanie i łagodzenie rzutów choroby (podawanie glikokorytosteroidów), objawowe (w zależności od towarzyszących objawów) oraz zapobieganie postępowi choroby (inteferony).

Stwardnienie zanikowe boczne (SLA)

Stwardnienie zanikowe boczne (amyotrophic sclerosis lateral ALS) jest schorzeniem zwyrodnieniowym dotyczącym komórek rogów przednich rdzenia kręgowego, jąder nerwów czaszkowych wychodzących z rdzenia przedłużonego oraz neuronów drogi piramidowej. Zwana jest także chorobą neuronu ruchowego. Na stwardnienie zanikowe boczne częściej chorują mężczyźni (2:1), średni wiek zachorowania wynosi 60 lat. Cechą charakterystyczną schorzenia jest występowanie zarówno objawów zajęcia górnego (wzmożone napięcie mięśni oraz wygórowanie odruchów) oraz dolnego (zaniki i fascykulacje) neuronu ruchowego. Rozpoznanie stwardnienia zanikowego bocznego opiera się na objawach klinicznych oraz wyniku badania elektromiograficznego (EMG), które wykazuje cechy odnerwienia (fibrylacje, dodatnie fale ostre) w mięśniach zaopatrywanych przez więcej niż jeden region rdzenia kręgowego. Potwierdza rozpoznanie choroby stwierdzenie zmian w badaniu EMG w języku oraz kończynach. Leczenie jest nieskuteczne. Jedynym preparatem o wykazanej skuteczności w leczeniu stwardnienia zanikowego bocznego jest antagonista receptora glutaminergicznego - riluzol. Chociaż nie wpływa na poziom niepełnosprawności wydłuża życie chorych o 2-3 miesiące. Leczenie objawowe obejmuje między innymi: terapię mowy, zmniejszanie ilości wytwarzanej śliny, podawanie rozdrobnionego pokarmu, właściwe leczenie bólu oraz kurczów mięsni oraz zapewnienie opieki paliatywnej. Rokowanie jest niepomyślne. Choroba prowadzi do zgonu w okresie od 3 do 5 lat.

Urazy czaszkowo-mózgowe

Wstrząśnieniem mózgu nazywa się przemijające pourazowe zaburzenia czynności mózgu, zwłaszcza pnia mózgu, bez widocznych zmian anatomicznych. Głównym objawem schorzenia jest krótkotrwała utrata przytomności. Często dołączają się zawroty głowy i wymioty. Chory mają pamięć wsteczną czyli nie pamiętają zdarzeń mających miejsce przed wystąpieniem wstrząśnienia mózgu. W badaniu neurologicznym nie stwierdza się odchyleń.

Stłuczenie mózgu to urazowe uszkodzenie tkanek mózgu pod postacią zranienia, rozerwania drobnych i większych krwawień oraz innych zmian. W jego przebiegu może dojść do stłuczenia półkul mózgu lub pnia mózgu. Pierwsze charakteryzuje się obecnością różnych objawów ogniskowych pod postacią niedowładów, zaburzeń mowy utraty węchu czy zaburzeń wzroku. Natomiast stłuczenie pnia mózgu objawia się głęboką utratą przytomności z objawami wskazującymi na uszkodzenia pnia jak: zwężenie źrenic, zniesienie reakcji na światło, obustronny objaw Babińskiego czy wyprostne ustawienie kończyn. Rozpoznanie stłuczenia mózgu ustala się na podstawie wyniku tomografii komputerowej.

Krwiak nadtwardówkowy jest najczęściej powikłaniem ciężkich urazów głowy i powstaje w wyniku gromadzenia się krwi w przestrzeni nadoponowej (między kością a oponą twardą) wskutek uszkodzenia tętnicy oponowej. W obrazie klinicznym po ustąpieniu wstrząsu świadomość chorego powraca i stan chorego nie budzi niepokoju. Stan taki zwany lucidum intervalum trwa od kilku do kilkudziesięciu godzin. Po nim nasilają się bóle głowy, narastają zaburzenia świadomości oraz występują objawy ogniskowe. Rozpoznanie krwiaka nadtwardówkowego podobnie jak stłuczenia mózgu ustala się na podstawie badania tomografii komputerowej głowy. Chory wymaga pilnej operacji neurochirurgicznej.

Krwiak podtwardówkowy powstaje w wyniku nagromadzenia krwi żylnej między oponą twardą a pajęczynówką. Wyróżniamy jego postacie ostrą (przebiegającą podobnie jak w krwiaku nadtwardówkowym) i przewlekłą, w której objawy rozwijają się w ciągu dni, tygodnii a nawet miesięcy.