Rola żywienia w prewencji wielu chorób jest niepodważalna – ma zasadnicze znaczenie w kontekście wielu schorzeń, w tym chorób cywilizacyjnych. Także łagodne zaburzenia funkcji poznawczych, których skutkiem może być rozwój schorzeń otępiennych, mogą być redukowane poprzez dietę na skutek spożywania określonego rodzaju składników pokarmowych. Wielu specjalistów mówi w tym temacie o kofeinie, żeń-szeniu, miłorzębie japońskim, wiataminach czy kwasach omega-3, jednak na dzisiaj nie ma badań potwierdzających jednoznacznie ich skuteczność.

Zaburzenia otępienne – do których należy m.in. choroba Alzheimera – ze względu chociażby na starzenie się populacji ludzkiej stają się coraz istotniejszymi dla ochrony zdrowia problemami. Według statystyk w samych tylko Stanach Zjednoczonych co 65 sekund u jednego człowieka rozwija się wspomniana wyżej jednostka. Znaczne rozpowszechnienie otępień sprawia, że różni badacze poszukują nie tylko metod ich leczenia, ale i szybkiego rozpoznawania – naukowcy z australijskiego Florey Institute for Neuroscience and Mental Health donoszą, że w diagnostyce otępień można by wykorzystywać badania krwi.

Otępienie, należące do grupy chorób neurozwyrodnieniowych, wiąże się z wiekiem. Częstość jego występowania jest coraz większa, co spowodowane jest wydłużeniem średniej długości życia populacji. Najczęstszą przyczyną bowiem wywołującą około 60-80% przypadków otępienia jest choroba Alzheimera. Ocenia się, że w Polsce cierpi na nią ponad 200 tysięcy osób.

Amerykańskie czasopismo naukowe, „Journal of Proteome Research”, opublikowało wyniki niezwykłego doświadczenia: chomiki w stanie hibernacji mogą pomóc w zrozumieniu choroby Alzheimera.

Choroba Alzheimera już jest poważnym problemem – szacuje się, że w samych Stanach Zjednoczonych choruje na nią prawie 6 milionów ludzi. Niestety przypuszcza się, że będzie to problem jeszcze znaczniejszy – szacunki wskazują, że w 2050 roku liczba chorych w USA może sięgnąć nawet około 14 milionów. Między innymi taki właśnie aspekt sprawia, że wciąż prowadzone są badania dotyczące chociażby wczesnego rozpoznawania choroby Alzheimera – jedne z ostatnich dowodzą, że różne dolegliwości psychiatryczne mogą być pierwszymi objawami tego rodzaju otępienia.

Zaburzenia czucia są jednym z objawów, jakie dają choroby układu nerwowego. Niedoczulica i przeczulica należą do grupy schorzeń o podłożu neurologicznym. Czy wiesz, na czym polegają te schorzenia i jak sobie z nimi radzić?

O tym, że stres ludzkiemu organizmowi szkodzi, przekonywać nikogo nie trzeba. Znane jest w końcu to, że w nadmiarze prowadzić on może czy to do zaburzeń psychicznych, czy też wielu schorzeń organicznych. Ostatnio naukowcy z Niemiec postanowili przyjrzeć się zależnościom pomiędzy stresem a schorzeniami narządu wzroku – uzyskane przez nich wnioski okazały się dość interesujące.

Choć wciąż pewne aspekty związane z funkcjonowaniem układu nerwowego pozostają niejasne, to jednak dzięki licznym badaniom wiedza na temat systemu sterującego naszym organizmem staje się coraz pełniejsza. Znane są już od jakiegoś czasu m.in. ośrodki w mózgu, które odpowiadają za popęd seksualny czy za odczuwanie głodu. Całkiem niedawno dokonano kolejnego odkrycia – naukowcy ze Szwecji odkryli miejsce, w którym to mogą znajdować się komórki nerwowe odpowiedzialne za odczuwanie agresji.

Rozpoznanie choroby Parkinsona – kiedy to rozwinie się ona już w pełni u pacjenta – zwykle nie nastręcza specjalistom większych trudności. Obecnie podkreśla się jednak to, że jak najwcześniejsze postawienie diagnozy i związane z tym szybsze rozpoczęcie leczenia mogłoby poprawiać rokowania chorych. O nowym teście, który mógłby służyć szybkiemu diagnozowaniu właśnie choroby Parkinsona, informują specjaliści z Los Angeles.

Sen jest stanem fizjologicznym i niezbędnym elementem życia (jak m.in. tlen i woda). Zapewnia nie tylko właściwy odpoczynek, ale także regenerację funkcji organizmu. Wszelkie anomalie związane z prawidłowym snem (m.in. płytki sen, wybudzanie się, bezsenność) wpływają na kondycję całego organizmu, w tym na układ nerwowy – co skutkować może poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi (m.in. nerwica czy depresja). 

Brytyjskie badanie, którego wyniki zostały opublikowane w tym roku, wskazują, że umiarkowane i duże picie alkoholu w porównaniu do osób z abstynencją zwiększa ryzyko zaniku hipokampa  - struktury mózgu odpowiedzialnej m.in za funkcje poznawcze, pamięć i tworzenie wyobrażeń dotyczących przyszłości. Wyniki tego badania mogą w znaczący sposób podważac powszechnie przyjęty pogląd, że niewielkie ilości alkoholu, szczególnie czerwonego wina mogą mieć właściwości prozdrowotne. 

Choroby otępienne oraz choroba Alzheimera stanowią dla diagnostyków wyzwanie, gdyż biorąc pod uwagę szeroki zakres objawów, łatwo o postawienie nietrafnej diagnozy. Za pomocą badania PET lub też punkcji lędźwiowej, uzyskuje się wyniki na podstawie których stwierdza się lub wyklucza wyżej wspomniane schorzenia. Są to jednak badania albo kosztochłonne, albo inwazyjne i niebezpieczne dla pacjenta. Alternatywą może okazać się badanie z pomocą stymulacji magnetycznej, obrazujące przewodzenie impulsów elektrycznych w poszczególnych obwodach mózgu.

Relacje lekarz – pacjent stanowią specyficzny rodzaj kontaktów międzyludzkich. W procedurze terapeutycznej pacjent wymaga od lekarza (specjalisty), trafnej diagnozy oraz skutecznego leczenia, z drugiej jednak strony, musi mu całkowicie w tej kwestii zaufać. Relacja ta nie jest pozbawiona konfliktów – lekarz może bowiem spotkać się z agresywnymi zachowaniami pacjenta. Rodzą się one zazwyczaj w wyniku niedoinformowania pacjenta odnośnie jego diagnozy, terapii oraz podejmowanych wobec niego działań.

Wpływ cukru oraz jego nadmierne ilości dostarczane w codziennej diecie, nie są już tematem tabu od wielu lat. Powszechnie bowiem wiadomo jak negatywne konsekwencje zdrowotne, może mieć spożywanie go w nadmiarze. Pomijając kwestię otyłości czy problemów stomatologicznych, naukowcy ze Stanów Zjednoczonych zauważyli wpływ spożywania dużej ilości napojów słodzonych, na długość snu w ciągu nocy.

Choroby neurodegeneracyjne są coraz częściej występującymi chorobami w populacji osób w podeszłym wieku. Zdecydowana większość pacjentów, jest poddawana badaniom obrazowym, które pokazują struktury mózgowe, jednak coraz częściej sięga się także po badania czynnościowe, do których należy badanie PET/CT. Dzięki temu badaniu, poznać można funkcjonowanie (oraz zaburzenia funkcjonowania) mózgu w konteście metabolizmu glukozy – głównej siły napędowej struktur mózgowych. Badanie PET/CT stało się więc bardzo przydatne w kontekście diagnostyki różnicowej chorób otępiennych.

Tak jak przyczyny niektórych chorób znane są od lat, tak przyczyny innych nadal są niejasne. Z druga sytuacją mamy do czynienia chociażby w przypadku choroby Parkinsona. Uczeni wciąż poszukują, co tak naprawdę doprowadza do tej poważnej choroby neurologicznej – jedno z ostatnich badań przekonuje, że z chorobą Parkinsona związane mogą być zaburzenia czynności układu odpornościowego. Takie odkrycie wnosi nie tylko nową wiedzę co do etiologii tego schorzenia, ale i może stanowić wstęp do opracowania nowych metod jego leczenia.

Współwystępowanie zaburzeń psychicznych z chorobami neurologicznymi nie jest rzadkie. W przypadku niektórych jednostek, którymi typowo zajmują się neurolodzy, problemy psychiczne występują u nawet przeważającej większości cierpiących na nie pacjentów. Pamięć o istnieniu takiej możliwości jest wyjątkowo ważna, występowanie zaburzeń psychicznych u pacjentów może bowiem prowadzić do stawiania im niewłaściwych rozpoznań, ale i do pogorszenia efektów leczenia ich pierwotnego schorzenia neurologicznego.

Ciało migdałowate jest strukturą naszego mózgu, powiązaną z przetwarzaniem informacji emocjonalnej, co pozostaje w korelacji z warunkowaniem strachu oraz z uczeniem się poprzez nagradzanie. Co więcej, wykryto związek pomiędzy działaniem, a w zasadzie nieprawidłowym funkcjonowaniem ciała migdałowatego, a schorzeniami natury psychicznej. Dzisiejszy stan wiedzy medycznej, nie jest jednak na tyle rozległy, by w jasny i konkretny sposób, mógł określić zarówno strukturę ciała migdałowatego, jak również jego powiązania z innymi częściami mózgu.

Kolejne doniesienia na temat czynników wpływających na rozwój zaburzeń funkcji poznawczych płyną z Uniwersytetu w Filadelfii. Tamtejsi lekarze zajęli się analizą tego, jak na stan tkanki nerwowej wpływa hipoglikemia, czyli zbyt niski poziom glukozy we krwi. Okazało się, że niedobór cukru nie tylko chwilowo upośledza czynność mózgu – w przypadku niedostatku glukozy może bowiem dochodzić do gromadzenia się w mózgu patologicznych białek podobnych do tych, których zwiększone ilości spotykane są np. u osób z chorobą Alzheimera.

Gen BRCA1 znany jest od 1994 roku, gdzie Yoshio Miki, opisał jego rolę w dziedziczeniu nowotworu piersi oraz jajnika. W ostatnim czasie bardzo dużo słyszymy o roli tego genu w rozwoju choroby Alzheimera.  BRCA1 zaliczany jest do genów supresorowych a jego rola w organizmie ludzkim cały czas stanowi wielką zagadkę. Być może pomoże on w walce z demencją i przyczyni się do odkrycia nowych rozwiązań terapeutycznych?