Padaczka

Epilepsja jest chorobą znaną od wieków, z początku postrzeganą w kategoriach opętania z racji objawów, jakie powodowała. Jednak już Hipokrates odkrył, że choroba ta to głównie uszkodzenia mózgu. Padaczka jest sklasyfikowaną jednostką chorobową, jednak nie stanowi ona klasycznej choroby, a odzwierciedla raczej patologiczny proces, jaki toczy się w organizmie człowieka. Wiele osób, bazując na stereotypach, uważa, że aktywność fizyczna jest dla takich osób zakazana, jednak jak wskazują badania, nie można bardziej zahamować rozwoju dziecka chorego na padaczkę, jak zabraniając mu aktywności fizycznej.

Epilepsja jest chorobą znaną od wieków, z początku postrzeganą w kategoriach opętania z racji objawów, jakie powodowała. Jednak już Hipokrates odkrył, że choroba ta to głównie uszkodzenia mózgu. Padaczka jest sklasyfikowaną jednostką chorobową, jednak nie stanowi ona klasycznej choroby, a odzwierciedla raczej patologiczny proces, jaki toczy się w organizmie człowieka. Wiele osób, bazując na stereotypach, uważa, że aktywność fizyczna jest dla takich osób zakazana, jednak jak wskazują badania, nie można bardziej zahamować rozwoju dziecka chorego na padaczkę, jak zabraniając mu aktywności fizycznej.

Padaczka jest przewlekłym schorzeniem charakteryzującym się powtarzalnymi objawami, które są określane mianem napadów. Nazwa ta sugeruje, że objawy padaczki pojawiają się nagle, niespodziewanie dla pacjenta i jego otoczenia. W większości przypadków napad nie jest poprzedzony żadną konkretną sytuacją czy wydarzeniem, nie jest sprowokowany przez czynnik zewnętrzny.

Napad padaczkowy jest to zespół objawów, które są wynikiem dysfunkcji całego lub tylko części mózgu. Przejawia się nagłymi a następnie przemijającymi objawami o charakterze ruchowym, czuciowym, wegetatywnym oraz psychicznym.

Napadem padaczkowym, określamy stan, w którym na skutek różnych nieprawidłowości dochodzi do nadmiernych wyładować bioelektrycznych w mózgu. Napad padaczkowy może obejmować niewielką, wyselekcjonowaną grupę komórek nerwowych (neuronów) w mózgu bądź może pojawić się w każdej, dużej grupie neuronów, co nazywamy ogniskiem padaczkowym.

Padaczka to choroba, w której mamy do czynienia z powtarzającymi się, nawracającymi napadami drgawek (zaburzenia w obrębie kory mózgowej związane z nieprawidłowymi wyładowaniami bioelektrycznymi).

W przypadku większości pacjentów, padaczka leczona jest za pomocą środków farmakologicznych. W przypadku około 3% pacjentów z epilepsją konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Epilepsja, inaczej padaczka to zespół różnych objawów towarzyszących schorzeniom ośrodkowego układu nerwowego (OUN).

Padaczka zaliczana jest do schorzeń, które występują nie tylko u osób dorosłych ale także dotykają niemowlęta, dzieci oraz młodzież.

Celem leczenia epilepsji jest całkowita kontrola napadów ale także uzyskanie jak najmniejszej liczby objawów niepożądanych po włączeniu leczenia.

Diagnostyka padaczki sprowadza się do trzech podstawowych elementów.

Stan padaczkowy może stanowić bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia zatem wymaga natychmiastowego, skutecznego i bardzo szybkiego działania.

Nazwa padaczka, odnosi się z punktu widzenia neurologa, dokładnie do procesu chorobowego, który ma różną etiologię i wspólny obraz kliniczny.

Padaczka zaliczana jest do chorób o wieloczynnikowej patogenezie, której etiologia jest niejednolita.

Padaczka zaliczana jest do jednej z najstarszych chorób.

Napad padaczkowy jest często spotykanym, znanym powikłaniem występującym po urazie głowy. Jako uraz czaszkowo- mózgowy określa się uszkodzenia zarówno czaszki i mózgu powstałe w wyniku działania takiej siły, która przekroczyła zdolności adaptacyjne głowy. Podłożem powstania napadu padaczkowego jest niewłaściwa lub nadmierna czynność bioelektryczna mózgu.

Padaczka jest jedną z najczęstszych chorób neurologicznych. W Polsce liczba chorych sięga 400 tysięcy. Polega na chwilowym zaburzeniu funkcji grupy komórek nerwowych, skupionych w określonej części mózgu, doprowadzając do wystąpienia napadu. Dochodzi do zakłóceń w przekazywaniu impulsów i wyładowania. Mogą one rozpoczynać się w różnych częściach mózgu, najczęściej dotyczą płatów skroniowych i czołowych, rzadziej potylicznych i ciemieniowych.

Osoby z padaczką nie mają łatwego życia, oprócz codziennego borykania się ze swoją przypadłością postrzegani są często przez społeczeństwo w sposób negatywny, co wynika z niedostatecznej wiedzy na temat samej choroby.

Badanie EEG jest często zlecane dzieciom z podejrzeniem różnych schorzeń neurologicznych. Przeznaczony dla rodziców artykuł przedstawia podstawowe informacje na temat badania EEG, ze szczególnym podkreśleniem wskazań do jego wykonywania oraz najważniejszych zasad interpretacji wyniku badania.

Od kilkunastu lat badania epidemiologiczne wskazują na stały wzrost zachorowań na padaczkę w populacji osób starszych. Główna przyczyna tego zjawiska wiąże się ze wzrostem częstości chorób naczyniowych mózgu u osób starszych. Ocenia się, że te ostatnie stanowią przyczynę ok. 40% padaczek w tej grupie.W artykule przedstawiono przyczyny padaczki późnej oraz postępowanie u pacjentów w wieku starszym.