Tężyczka - choroba zestresowanych

Choroba dotyka głównie te osoby, które są podatne na stres, a niestety na niego narażone - chcące za wszelką cenę osiągnąć sukces zawodowy. Ponadto spożywające nadmierne ilości kawy. Do grona „zagrożonych” chorobą należą także osoby uprawiające czynny sport (duży wysiłek fizyczny).

Czym jest tężyczka?

Schorzenie jest z pogranicza neurologii, psychiatrii a także psychologii. Nie daje jednoznacznych objawów, dlatego jest określane mianem choroby podstępnej.

Jednostkę chorobową, jaką jest tężyczka, charakteryzuje występowanie wzmożonej pobudliwości nerwowo - mięśniowej. Do głównych objawów należą m.in. 

• ból głowy,
• drętwienie kończyn,
• mrowienie kończyn,
• bezsenność,
• niepokój,
• zaburzenia koncentracji,
• stany lękowe,
• kurcze mięśni.

Ważne! Z objawami choroby zgłaszają się do lekarza przede wszystkim młode osoby, aktywne zawodowo.

Diagnoza i leczenie

Badaniem, które pozwala na wykrycie tężyczki jest elektromiografia (EMG) - pozwala ono na ocenę funkcji układu mięśniowego oraz obwodowego układu nerwowego.

Ważne! Poprzez badanie można zdiagnozować charakterystyczną dla tej przypadłości nadpobudliwość nerwowo - mięśniową.

W przypadku, gdy lekarz podejrzewa występowanie choroby, przeprowadza za pomocą elektromiografu tzw. „próbę tężyczkową” (ischemiczną) - umieszcza się elektrodę igłową w mięśniu usytuowanym między kciukiem a palcem wskazującym. Po czym na ramię badanego zakładana jest opaska uciskowa, wstrzymująca swobodny przepływ krwi.

Ważne! W trakcie przeprowadzanego badania może wystąpić mrowienie bądź też zanik czucia w ręce (trwa bardzo krótko). Po okresie 10 minut zdejmowana jest opaska a aparat rejestruje przez czas 5 minut, jak zachowują się mięśnie oraz nerwy w rejonie, który poddany został badaniu.

Schorzenie ma dwie postaci:

• Jawną - jest rzadziej spotykana, łatwa w zdiagnozowaniu (objawy znane, napady tężyczkowe łatwe w rozpoznaniu).

Ważne! Występują tzw. „napady tężyczkowe” - rozpoczynające się uczuciem mrowienia w opuszkach palców oraz w obszarze ust. Następnie pojawia się napięcie mięśni twarzy i przykurcz kości.

Do symptomów towarzyszących dochodzą często m.in. niepokój, uczucie lęku, hiperwentylacja.

Ważne! Czasem dochodzi do utraty świadomości i pojawiają się drgawki. Może ponadto dojść do skurczu mięśni głośni - co jest bardzo niebezpieczne.

fot. panthermedia

Przy jawnej postaci tężyczki niezmiernie istotne są badania poziomu wapnia, które wykażą niedobór - ich wynik (poziom stężenia niższy niż 2,25 mmol/l).

Za pojawienie się tego typu przypadłości w głównej mierze odpowiedzialne są kłopoty hormonalne (m.in. choroby tarczycy). Ponadto schorzenia o podłożu autoimmunologicznym (m.in. cukrzyca, astma).

Ważne! Bardzo często dolegliwość mylona jest z nerwicą (objaw drętwienia w okolicy twarzy i kończyn).

Procedura leczenia odbywa się przede wszystkim na zasadzie dożylnego aplikowania wapnia oraz witaminy D3, która odpowiada za prawidłową przyswajalność wapnia w organizmie.     

• Utajoną (spazmofilię) - charakterystyczne przy tej postaci tężyczki jest to, że wykrywa się ją przypadkiem. Objawy są utajone i trudne do zdiagnozowania. Głównie dlatego, że nie ma ani jednego patognomonicznego (znamiennego) objawu klinicznego, który wskazywałby na tę a nie inną jednostkę chorobową.

Ważne! Za schorzenie tego typu odpowiedzialny jest zbyt mały poziom magnezu w tkankach. Jednakże zawartość magnezu we krwi jest prawidłowa.

Specjaliści nie wiedzą dokładnie dlaczego mechanizm absorbowania przez komórki pierwiastka, jakim jest magnez - jest nieprawidłowy. Najbardziej prawdopodobną przyczyną jest brak witaminy D3, biorącej udział nie tylko w przyswajaniu wapnia przez organizm, ale również w transportowaniu magnezu z krwi do tkanek.