Najczęściej występujące następstwa udaru niedokrwiennego mózgu

Do najczęściej spotykanych następstw zaliczamy:

Niepełnosprawność i kalectwo poudarowe, które obejmuje różnego rodzaju zaburzenia ruchowe.  Pojawiają się niedowłady (osłabienie siły mięśniowej), drżenie mięśni, problemy z utrzymaniem równowagi, z pionizacja ciała oraz chwiejność na kończynach dolnych. Pacjenci nie są w stanie utrzymać w ręce przedmiotu. Bardzo powszechnie jest wzmożone napięcie mięśniowe oraz zaburzenia czucia głębokiego. Bardzo często pacjenci skarżą się na różnego rodzaju bóle, które są trudne do zlokalizowania i opisania ale bardzo utrudniają normalne funkcjonowanie.

Otępienie poudarowe

Diagnozowane jest najczęściej do trzech miesięcy po przebytym udarze. Zauważalne są u chorego problemy ze skupieniem uwagi, bark orientacji w terenie, problemy ze wzrokiem, wycofanie i wiele innych. W większości przypadków nie stwierdza się zaburzeń i problemów z pamięcią.

Afazję, która występuje jeśli dojdzie do uszkodzenia obszaru mózgu odpowiadającego za mowę. U pacjentów poudarowych zauważalne są następujące problemy: brak zdolności do wypowiadania pojedynczych słów, wyrazów oraz pełnych zdań, bełkotliwa i całkowicie niezrozumiała mowa, zaburzenia w rozumieniu mowy oraz połączenie tych zaburzeń. U chorych pojawiają się także w pisaniu, liczeniu oraz czytaniu nawet najprostszych treści.

fot. panthermedia

Zmiany psychiczne

Coraz częściej są spotykane u chorych z przebytym udarem mózgu. Wynikają one najczęściej z uszkodzeń (zniszczeń komórek nerwowych), które powstały na skutek udaru. Są one także wynikiem negatywnego podejścia/ nastawienia pacjenta do sytuacji, w której się znalazł w związku z długim pobytem w szpitalu, poczuciem braku samodzielności oraz konieczności opieki ze strony osób trzecich.

Następstwami psychicznymi udaru są m.in.:

• depresja,
• zmienność nastrojów,
• apatia,
• zmiany osobowości i inne.

Padaczka poudarowa dotyka niewielkiego odsetka pacjentów (ok. 10%) i dotyczy głównie pacjentów z udarem niedokrwiennym mózgu. Ognisko padaczkowe w większości przypadków umiejscowione jest w pobliżu tzw. blizny poudarowej. Pacjenci cierpią najczęściej na napady częściowe.