Utrata wzroku może wpływać na jedno lub oboje oczu. Niektóre formy utraty wzroku są tymczasowe, podczas gdy inne – nieodwracalne. W obu przypadkach często istnieje możliwość podjęcia kroków w celu poprawy lub skorygowania wzroku. Jednak co powoduje utratę widzenia?

Schorzenia o podłożu neurodegradacyjnym stanowią coraz większy odsetek – jest to efekt zjawiska, jaki stanowi proces starzenia się społeczeństwa, gdyż jest to właśnie grupa, gdzie najczęściej diagnozowane są tego rodzaju choroby. Jednym z nich jest choroba Alzheimera, która jest przyczyną pogłębiającej się demencji starczej. Naukowcy brytyjscy pracują nad urządzeniem, które monitorując określone parametry, pozwoli na wczesne wykrycie pierwszych objawów tej choroby.

Jednym ze schorzeń neurologicznych, które przykuwa największą uwagę naukowców, jest stwardnienie rozsiane (SM) – różni badacze przyglądają się tej jednostce po to, aby jeszcze lepiej zrozumieć przyczyny jej występowania oraz opracować kolejne metody jej leczenia. W ostatnim czasie interesujące doniesienia przedstawili badacze z University of California – informują oni o tym, jak istotne w patogenezie SM są interakcje pomiędzy różnymi rodzajami limfocytów.

Padaczka jest schorzeniem dotykającym około 65 mln ludzi na całym świecie, z czego w 70% przypadków jej forma dobrze reaguje na leczenie, a w 30% jest lekooporna. Dotychczasowe leczenie skupia się na blokowaniu sygnałów mózgowych, jednak międzynarodowe wieloletnie badanie w tym kierunku pozwoliło na wykrycie molekuł, za sprawą których otwiera się nowa perspektywa możliwości leczenia padaczki.

Nerw trójdzielny jest jednym z 12 nerwów czaszkowych i jednocześnie największym spośród nich. To on właśnie odpowiada za to, że czujemy różne bodźce w obrębie twarzy, nerw trójdzielny unerwia również liczne mięśnie, które zaangażowane są w proces przeżuwania pokarmów. Jakie gałęzie oddaje nerw trójdzielny i co poszczególne z nich unerwiają? Jakie mogą być choroby nerwu trójdzielnego i na czym polega ich leczenie?

Zaburzenia otępienne – do których należy m.in. choroba Alzheimera – ze względu chociażby na starzenie się populacji ludzkiej stają się coraz istotniejszymi dla ochrony zdrowia problemami. Według statystyk w samych tylko Stanach Zjednoczonych co 65 sekund u jednego człowieka rozwija się wspomniana wyżej jednostka. Znaczne rozpowszechnienie otępień sprawia, że różni badacze poszukują nie tylko metod ich leczenia, ale i szybkiego rozpoznawania – naukowcy z australijskiego Florey Institute for Neuroscience and Mental Health donoszą, że w diagnostyce otępień można by wykorzystywać badania krwi.

Stwardnienie rozsiane to choroba, która typowo rozpoznawana jest u osób dorosłych. Choć jest to sytuacja dość rzadka, to jednak możliwe jest wystąpienie schorzenia również i w zdecydowanie młodszym wieku, nawet u kilkuletniego dziecka. Jakie mogą być przyczyny stwardnienia rozsianego u dzieci i młodzieży, jakie dolegliwości mogą świadczyć o chorobie i jakie leczenie proponowane jest tym młodym pacjentom, u których wystąpi ta jednostka?

Wszystkie czynności ruchowe wykonywane każdego dnia zależą od prawidłowego funkcjonowania ośrodkowego i obwodowego neuronu ruchowego, układu pozapiramidowego, móżdżku, tworu siatkowatego, płata czołowego oraz narządu ruchu. Uszkodzenie któregokolwiek elementu tworzącego ten skomplikowany układ powoduje zaburzenie, które może występować pod postacią różnorakich objawów.

Migrena jest chorobą przewlekłą, charakteryzującą się napadowym bólem głowy, któremu towarzyszą nadwrażliwość na dźwięki i światło oraz nudności i wymioty. Zdecydowanie częściej dotyka kobiet i występuje rodzinnie. Napad migrenowy składa się z fazy zwiastunów, aury, rzeczywistego bólu głowy i fazy ponapadowej. Niezwykle ważna jest ta pierwsza – właśnie wtedy jesteśmy w stanie zapobiec wystąpieniu kolejnych poprzez przyjęcie odpowiedniej dawki właściwego leku.

Przyczyny stwardnienia rozsianego (SM), pomimo przeprowadzenia wielu badań, wciąż pozostają niejasne. Podejrzewa się, że wpływ na występowanie schorzenia mają geny, ale i różne czynniki natury środowiskowej – m.in. infekcje wirusowe. Wiele mówiono już o związku zakażeń wywoływanych przez EBV z SM, w ostatnim czasie naukowcy ze szwedzkiego Karolinska Institutet przyglądali się jednak wpływowi na występowanie choroby innego patogenu – wirusa HHV-6.

Kręcz szyi jest zaburzeniem strukturalnym polegającym na ułożeniu głowy i szyi w nieprawidłowej, wymuszonej pozycji ułożenia tychże częsci ciała. Bardzo istotna jest wczesna diagnoza i wdrożenie postępowania terapeutycznego, gdyż w większości przypadków możliwe jest nawet całkowite cofnięcie się objawów. Istnieje wiele metod terapii – jedne lepsze, inne o wątpliwej opinii, jednak jeśli żadna z nich nie przynosi efektów, konieczna jest interwencja chirurgiczna.

Kręcz szyi jest zaburzeniem strukturalnym polegającym na ułożeniu głowy i szyi w nieprawidłowej, wymuszonej pozycji ułożenia tychże częsci ciała. Bardzo istotna jest wczesna diagnoza i wdrożenie postępowania terapeutycznego, gdyż w większości przypadków możliwe jest nawet całkowite cofnięcie się objawów. Istnieje wiele metod terapii – jedne lepsze, inne o wątpliwej opinii, jednak jeśli żadna z nich nie przynosi efektów, konieczna jest interwencja chirurgiczna.

Otępienie, należące do grupy chorób neurozwyrodnieniowych, wiąże się z wiekiem. Częstość jego występowania jest coraz większa, co spowodowane jest wydłużeniem średniej długości życia populacji. Najczęstszą przyczyną bowiem wywołującą około 60-80% przypadków otępienia jest choroba Alzheimera. Ocenia się, że w Polsce cierpi na nią ponad 200 tysięcy osób.

CIDP, czyli polineuropatia demielinizacyjna, jest zaliczana do chorób autoimmunologicznych objawiających się postępującym niedowładem kończyn. Rozwój choroby, od pojawienia się pierwszych objawów do pełnego obrazu, może zająć około 2 miesięcy, co jest niezwykle krótkim czasem. Badania diagnostyczne w postaci ENG czy RM oraz biopsji stanowią klucz do postawienia diagnozy, która jest kluczowa dla terapii. Leczenie w odniesieniu do dzieci nie różni się od schematu przyjętego dla dorosłych, a co więcej – to właśnie u dzieci wykazana jest wyższa jej skuteczność.

Bóle głowy są jedną z najczęstszych i zarazem jedną z najbardziej utrudniających pacjentom funkcjonowanie dolegliwości. Ogólnie mogą być one niepokojące, szczególne jednak obawy wzbudzają te bóle głowy, które występują nocną porą. Jakie mogą być przyczyny bólu głowy w nocy i czy rzeczywiście wtedy, kiedy pacjent doświadcza tego problemu, powinien się on bardziej niepokoić niż w sytuacji, kiedy głowa pobolewa go za dnia?

Choroba Charcota (właściwie: Charcota-Mariego-Tootha) zaliczana jest do dziedzicznych neuropatii ruchowo-czuciowych. Czym objawia się choroba? Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?

Wiadome już od stosunkowo dawna jest to, że z chorobą Parkinsona związane są narastające deficyty neuronów zawiadujących czynnościami ruchowymi, co doprowadza do pojawiania się u chorych objawów tej jednostki. Ze względu na to, że obecne metody leczenia schorzenia nie dają do końca zadowalających efektów, uczeni stale poszukują nowych możliwości terapeutycznych, dzięki którym rokowania osób z chorobą Parkinsona mogłyby ulec poprawie. O jednej z takowych metod wspominają naukowcy ze Stanów Zjednoczonych – okazuje się, że korzystnie na stan chorych mogą wpływać… żeńskie hormony płciowe.

Ból głowy zaliczany jest do grupy najczęściej występujących u ludzi dolegliwości. Wtedy, gdy problem ten pojawia się sporadycznie i po krótkim czasie ustępuje, zazwyczaj nie wzbudza to niepokoju, inaczej dzieje się już jednak w sytuacji, kiedy pacjent doświadcza długotrwałych, uporczywych bólów głowy. Jakie mogą być ich przyczyny i dlaczego czasami przewlekłe bóle głowy są wynikiem… czynności podejmowanych po to, aby dolegliwość ta ustąpiła?

Epilepsja jest chorobą znaną od wieków, z początku postrzeganą w kategoriach opętania z racji objawów, jakie powodowała. Jednak już Hipokrates odkrył, że choroba ta to głównie uszkodzenia mózgu. Padaczka jest sklasyfikowaną jednostką chorobową, jednak nie stanowi ona klasycznej choroby, a odzwierciedla raczej patologiczny proces, jaki toczy się w organizmie człowieka. Wiele osób, bazując na stereotypach, uważa, że aktywność fizyczna jest dla takich osób zakazana, jednak jak wskazują badania, nie można bardziej zahamować rozwoju dziecka chorego na padaczkę, jak zabraniając mu aktywności fizycznej.

Epilepsja jest chorobą znaną od wieków, z początku postrzeganą w kategoriach opętania z racji objawów, jakie powodowała. Jednak już Hipokrates odkrył, że choroba ta to głównie uszkodzenia mózgu. Padaczka jest sklasyfikowaną jednostką chorobową, jednak nie stanowi ona klasycznej choroby, a odzwierciedla raczej patologiczny proces, jaki toczy się w organizmie człowieka. Wiele osób, bazując na stereotypach, uważa, że aktywność fizyczna jest dla takich osób zakazana, jednak jak wskazują badania, nie można bardziej zahamować rozwoju dziecka chorego na padaczkę, jak zabraniając mu aktywności fizycznej.