Eksperci z Uniwersytetu Kalifornijskiego (USA) i Uniwersytetu Flinders (Australia), donoszą o sukcesie testów nad nowym lekiem przeciw chorobie Alzheimera. Wkrótce mogą rozpocząć się badania kliniczne. Naukowcy twierdzą, że sukces ten otwiera drzwi do szerszych badań i rozwoju w kolejnych latach. Nad podobnym lekiem pracują również naukowcy w Chinach.

Otępienie, należące do grupy chorób neurozwyrodnieniowych, wiąże się z wiekiem. Częstość jego występowania jest coraz większa, co spowodowane jest wydłużeniem średniej długości życia populacji. Najczęstszą przyczyną bowiem wywołującą około 60-80% przypadków otępienia jest choroba Alzheimera. Ocenia się, że w Polsce cierpi na nią ponad 200 tysięcy osób.

W leczeniu choroby Alzheimera obecnie wykorzystywane są przede wszystkim takie terapie, które mają na celu złagodzić związane z nią objawy – mowa tutaj chociażby o wpływaniu, poprzez odpowiednie leki, na poziomy acetylocholiny u chorych. Takie postępowanie nie jest idealne: spowalnia ono progresję choroby, nie prowadzi jednak do jej całkowitego zatrzymania. Naukowcy wciąż poszukują więc kolejnych metod leczenia choroby Alzheimera: co może przynieść przyszłość?

Choroba Alzheimera już jest poważnym problemem – szacuje się, że w samych Stanach Zjednoczonych choruje na nią prawie 6 milionów ludzi. Niestety przypuszcza się, że będzie to problem jeszcze znaczniejszy – szacunki wskazują, że w 2050 roku liczba chorych w USA może sięgnąć nawet około 14 milionów. Między innymi taki właśnie aspekt sprawia, że wciąż prowadzone są badania dotyczące chociażby wczesnego rozpoznawania choroby Alzheimera – jedne z ostatnich dowodzą, że różne dolegliwości psychiatryczne mogą być pierwszymi objawami tego rodzaju otępienia.

Naukowcy z Międzynarodowego Centrum Badań Klinicznych Szpitala Uniwersyteckiego św. Anny z Brna odkryli, że dobre samopoczucie chroni określone obszary mózgu, które powodują chorobę Alzheimera lub inne formy demencji.

Choroby otępienne oraz choroba Alzheimera stanowią dla diagnostyków wyzwanie, gdyż biorąc pod uwagę szeroki zakres objawów, łatwo o postawienie nietrafnej diagnozy. Za pomocą badania PET lub też punkcji lędźwiowej, uzyskuje się wyniki na podstawie których stwierdza się lub wyklucza wyżej wspomniane schorzenia. Są to jednak badania albo kosztochłonne, albo inwazyjne i niebezpieczne dla pacjenta. Alternatywą może okazać się badanie z pomocą stymulacji magnetycznej, obrazujące przewodzenie impulsów elektrycznych w poszczególnych obwodach mózgu.

Choroby neurodegeneracyjne są coraz częściej występującymi chorobami w populacji osób w podeszłym wieku. Zdecydowana większość pacjentów, jest poddawana badaniom obrazowym, które pokazują struktury mózgowe, jednak coraz częściej sięga się także po badania czynnościowe, do których należy badanie PET/CT. Dzięki temu badaniu, poznać można funkcjonowanie (oraz zaburzenia funkcjonowania) mózgu w konteście metabolizmu glukozy – głównej siły napędowej struktur mózgowych. Badanie PET/CT stało się więc bardzo przydatne w kontekście diagnostyki różnicowej chorób otępiennych.

Żyjemy coraz dłużej i dłużej jesteśmy samodzielni. Jednak z czasem pojawiają się ograniczenia i trudności. Jak rozpoznać moment, w którym przeprowadzka do domu opieki będzie najlepszym rozwiązaniem? Znaczenie mają reakcje osoby starszej, poziom bezpieczeństwa i opieki w warunkach domowych, a także możliwości opiekunów.

Badania naukowe przeprowadzone na nowojorskim Columbia University Medical Center pokazują, ze dieta bogata w kwsay omega-3 może zmniejszyć ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera.

Choroba Alzheimera należy do jednej z najczęściej występujących chorób neurodegeneracyjnych. Ze względu na proces starzenia się społeczeństw, staje się coraz poważniejszym problemem. Czy istnieją zalecenia profilaktyczne? W jaki sposób możemy zapobiegać tej chorobie?

Choroba Alzheimera zaliczana jest do schorzeń, które charakteryzuje powolny, stopniowy rozwój demencji. Cały czas trwają badania, poszukujące bezpośrednich i pośrednich przyczyn rozwoju choroby Alzheimera.

Głównymi objawami choroby Alzheimera są: osłabienie funkcji poznawczych, a także percepcji czuciowej i zmysłowej. Osoby cierpiące na to schorzenie mają osłabioną kondycję intelektualną i fizyczną. W celu wzmocnienia ogólnej wydolności organizmu pacjenta z chorobą Alzheimera, stosuje się indywidualną rehabilitację. Podczas ćwiczeń dochodzi do wzmocnienia siły mięśniowej, zwiększenia zakresu ruchu w stawach oraz poprawy krążenia.

Choroba Alzheimera, jest postępującym, trwającym całe życie schorzeniem o podłożu neurologicznym.

Neurodegeneracyjna choroba jaką jest Alzheimer zaczyna się wiele lat wcześniej zanim można dostrzec jej widoczne objawy. Przyczyną destrukcji komórek nerwowych są dwa rodzaje białek, które odkładają się w mózgu: beta-amyloid w przestrzeniach międzykomórkowych oraz białko tau w komórkach nerwowych. Początkowo złogi zaburzają prawidłowe funkcje neuronów, następnie następuje ich degeneracja i śmierć.

Otępienie zwykle jest zespołem przewlekłym, postępującym, charakteryzującym się stopniowym pogarszaniem sprawności intelektualnej, takich jak pamięć, myślenie, orientacja, rozumienie, liczenie, zdolność do uczenia się, język i ocena. Dodatkowo często towarzyszą mu zaburzenia emocjonalne, zaburzenia zachowania i motywacji. Przyczynami mogą być, m.in. choroby neurodegeneracyjne, choroby naczyniowe mózgu, uraz mózgu, choroba alkoholowa, choroby metaboliczne.

Choroba Alzheimera jest postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Jest to proces, którego niestety nie można zatrzymać, trzeba jednak podejmować wszelkie próby by tę chorobę hamować i spowalniać.

Szczególną rolę w przypadku osób dotkniętych chorobą Alzheimera odgrywa prawidłowe odżywianie i regularne zażywanie leków.

W drugiej i trzeciej fazie choroby Alzheimera osoba chora wymaga 24-godzinnej opieki. Rolę tę pełnić może członek rodziny bądź wykwalifikowany opiekun.

W chwili obecnej całkowicie pewne przyżyciowe rozpoznanie choroby Alzheimera w jej bardzo wczesnym okresie stanowi ogromną trudność dla lekarzy specjalistów.

Objawy kliniczne choroby Alzheimera dzieli się na zaburzenia poznawcze i poza poznawcze (urojenia, omamy, zaburzenia snu i inne), którym towarzyszą nieprawidłowości w badaniu neurologicznym.