Artykuły z kategorii: Choroba Parkinsona

Choroba Parkinsona należy do przewlekłych, postępujących chorób o podłożu neurodegeneracyjnym. Do najważniejszych i zarazem najbardziej widocznych objawów choroby zalicza się drżenie kończyn, które najczęściej pojawia się w spoczynku, a ustępuje podczas wykonywania ruchu. Ponadto spowolnienie ruchowe czy problem z podjęciem, rozpoczęciem czynności w znacznym stopniu wpływa na codzienne funkcjonowanie człowieka. Dodatkowym aspektem może także być problem związany z zaburzeniami natury psychicznej, jakie mogą towarzyszyć rozwojowi tego schorzenia.

Symptomatologia zaburzeń układu pozapiramidalnego jest niezwykle szeroka. Objawy mogą stanowić odrębną jednostkę chorobową, jak również towarzyszyć innemu schorzeniu. Parkinsonizm, dystonie oraz tiki, to niektóre z zaburzeń ruchowych, które można zaobserwować zarówno samodzielnie występujące, będące objawem jednego, bądź nawet wielu schorzeń.

Komórki macierzyste dają nam możliwość pokazania i zrozumienia złożoności naszego organizmu. Można je hodować w laboratorium i kontrolować ich rozwój oraz podziały. Proces podziału komórki macierzystej, czynniki mające na to wpływ oraz powstanie z niej ostatecznie specjalistycznego typu komórki są bardzo skomplikowane. Komórki te budują cały organizm (od skóry, kości, po mózg, płuca i inne) w związku z powyższym konieczne są dalsze badania i obserwacje.

Życie z osobą dotkniętą chorobą Parkinsona wymaga 24- godzinnej opieki oraz wielu wyrzeczeń. Wiele osób nie jest w stanie poradzić sobie z codziennymi obowiązkami oraz zapewnieniem choremu bezpieczeństwa. Zanim podejmiemy decyzję, kto i gdzie ma się opiekować chorym należy tę kwestię bardzo dokładnie przemyśleć i przedyskutować z członkami rodziny.

W większości przypadków usłyszenie diagnozy o chorobie Parkinsona jest ogromnym stresem i przeżyciem nie tylko dla pacjenta ale także dla wszystkich bliskich mu osób. Ważny jest zatem sposób przekazania tej informacji a następnie edukacja wszystkich wyżej wymienionych osób.

Na dzień dzisiejszy choroba Parkinsona leczona jest następującymi sposobami:

W przypadku choroby Parkinsona dochodzi do różnych procesów neurodegeneracyjnych. 

W chwili obecnej choroba Parkinsona rozpoznawana jest klinicznie. Pozytonowa tomografia emisyjna (PET) wykonywana jest bardzo rzadko ze względu na wysokie koszty. Wykorzystywana jest ona w pracach naukowych.

Choroba Parkinsona zaliczana jest do jednej z najczęściej występujących chorób neurologicznych - ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Stosowana w dzisiejszych czasach nazwa choroby pochodzi od nazwiska lekarza Jamesa Parkinsona.

Choroba Parkinsona jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń ruchowych. Jej istotą jest niedobór dopaminy, a podstawowymi objawami – spowolnienie ruchowe, sztywność mięśni, drżenia spoczynkowe, zaburzenia chodu i postawy.

Podejmowanie decyzji to akt świadomego wyboru jednego z możliwych wariantów, nie zawsze podporządkowany jest naszej woli, często działamy impulsywnie lub dajemy dojść do głosu emocjom, innym znów razem paraliżuje nas wszechogarniająca niepewność.

Choroba Parkinsona występuje z częstością 100 do 200 przypadków na 100 000 mieszkańców.

Czym jest choroba Parkinsona i jak się objawia?

Choroba Parkinsona jest przewlekłym, postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego (OUN), stopniowo upośledzającym funkcjonowanie osób nim dotkniętych. Jej częstość występowania w populacji generalnej wynosi ok.0,15% i zwiększa się wraz z wiekiem.

Po bliższej analizie choroby Alzheimera warto przyjrzeć demencji, którą kojarzymy zazwyczaj ze starością, ale nie występuje ona tylko u osób w wieku podeszłym. Jej specyfika, przebieg oraz dokładna klasyfikacja wymaga bliższego przyjrzenia się temu problemowi.