W efekcie uszkodzenia dochodzi do osłabienia mięśni, wiotkości, osłabienia lub zniesienia odruchów.

Główne problemy pacjentów z chorobami nerwowo-mięśniowymi nie dotyczą jedynie zaburzeń w poruszaniu się, ale także w jedzeniu, połykaniu i oddychaniu.

Choroby te mogą mieć charakter nabyty lub wrodzony oraz podzielić można na je na trzy różne grupy:

• miopatie, czyli patologia dotyczy samych mięśni
• zaniki mięśniowe pochodzenia rdzeniowego
• osłabienia mięśni wskutek uszkodzenia nerwów obwodowych w następstwie zadziałania szkodliwych czynników toksycznych, zakaźnych, alergicznych lub niedoborów witaminowych

Zaburzenia poruszania

W efekcie uszkodzenia jednostki motorycznej dochodzi do zmian w postaci osłabienia siły mięśni wraz z ich zanikiem i wiotkością. Pojawiają się liczne przykurcze, zmienia się postawa i chód.
W miarę postępu choroby dochodzi do znacznego lub pełnego ograniczenia funkcji ruchowych.

W najpoważniejszych postaciach chorzy nie mogą chodzić, muszą poruszać się na wózku inwalidzkim lub przebywać w łóżku i nie są w stanie wykonać samodzielnie najprostszych czynności.
 

fot. ojoimages

 

W celu jak najlepszego zachowania funkcji motorycznych zalecana jest odpowiednia fizjoterapia, która pozwala na:

• utrzymanie lub poprawę siły mięśniowej
• utrzymanie prawidłowej postawy ciała
• przedłużenie funkcji lokomocji
• zapobieganie przykurczom i powstawanie deformacji stawowych
• poprawę funkcji ruchowych poprzez dobór odpowiedniego sprzętu ortopedycznego

Zaburzenia oddychania

Niewydolność oddechowa towarzyszy większości chorób nerwowo-mięśniowych, najczęściej w okresie znacznego zaawansowania choroby. Powstaje w wyniku osłabienia mięśni oddechowych oraz postępującej skoliozy i deformacji klatki piersiowej, które dodatkowo zaburzają mechanikę oddechu i prowadzą do wyłączenia całych segmentów płuc z udziału w procesie wentylacji.