Forum: Neurologia - forum dla rodziny i pacjenta

Moja mama przeszła ciężki udar niedokrwienny mózgu. Jest sparaliżowana lewostronnie. Oddycha przy pomocy respiratora, jest po trachostomii i jest karmiona maszyną, ma oczywiście cewnik, leży nie rusza się, nie mam z nią kontaktu. Znajduje się na wydzielonej sali intensywnego leczenia.

Od momentu przyjęcia do szpitala przychodzę codziennie i widzę ją ciągle w jednej pozycji, raz leżała na na lewym boku, z ust usuwam jej jakąś skorupę, myję zęby, smaruję całe ciało balsamem (tam gdzie mogę się dostać), skóra jest wysuszona jak pergamin. Obcięłam jej paznokcie u nóg, myję głowę. Przytargałam materac przeciwodleżynowy, bo w szpitalu nie było. Myję twarz, ściągam z rzęs jakieś paprochy (jakby ropa). Twarz smaruję kremem. Ostatnio w rurce od trachostomii był jakiś na czerwono podbarwiony płyn. Na sali nigdy nie ma pielęgniarki, zawsze muszę ich szukać. Przy łóżku nie było nawet czegoś do zwilżania ust. Sama wzięłam szpatułkę, obwinęłam gazą i zwilżałam mamie spierzchnięte usta. Tak codziennie, od prawie miesiąca. Czy na sali intensywnej terapii udarowej tak powinna wyglądać opieka nad chorym ?
Rozmawiałam i "obcą" pielęgniarką. Ta twierdzi, że na sali zawsze powinna być pielęgniarka, chorego obraca się co trzy godziny, oklepuje, dbanie o jamę ustną to obowiązek i to dwa razy dziennie. Pacjent ma być codziennie dokładnie myty, skóra nawilżona, głowa umyta, paznokcie obcięte.