Podejmowanie decyzji - jak choroba Parkinsona może zmienić życie?

Mózgowe czynniki podejmowana decyzji

Udział w podejmowaniu decyzji bierze szereg neuroprzekaźników, wśród nich należy wymienić: 

• dopaminę,
• noradrenalinę,
• serotoninę.

Serotonina odpowiedzialana jest za elementarne zachowania, wpływa na pobudliwość, pamięć i uwagę. Zaburzenie gospodarki serotoninowej może wiązać się z nadmierną impulsywnością i agresją lub z brakiem woli i i inercją. Zaburzenia poziomu serotoniny skutkują depresyją, a jednym z charakterystycznych objawów depresji jest brak możliwości i chęci podejmowania jakichkolwiek decyzji.

Noradrenalina to kolejna ważna substancja warunkująca nasze zachowanie. Odpowiada ona za pobudzenie układu nerwowego, odpowiednie wydatkowanie energii, inicjację działania i podtrzymanie ich realizacji.

fot. ojoimages

Największy wpływ na nasze procesy decyzyjne ma jednak trzecia z wymienionych, dopamina. Działanie dopaminy umożliwia nam nabywanie wzorców ruchowych, odpowiedni i szybki wybór reakcji a także uczenie się i dążenie do realizacji korzystnych dla nas rozwiązań.

Gdy podejmujemy decyzję, która przynosi nam korzyść, odczuwamy przyjemność. Spodziewanie się pożądanych skutków naszych decyzji wpływa na motywację, działanie i wiąże się ze zwiększonym wydzielaniem dopaminy w określonych strukturach mózgu.

Podejmowanie decyzji u osób starszych

Utrata umiejętności podejmowania decyzji jest częścią procesu starzenia, wynika ze spadku zdolności naszego mózgu do wykorzystywania zdobytych doświadczeń.

Wraz z wiekiem objętość mózgu maleje. Komórki nerwowe kurczą się, zmniejsza się tempo ich metabolizmu oraz liczba synaps. Największe zmiany wraz z wiekiem obserwowane są w:

• płatach czołowych, które odpowiadają między innymi za podejmowanie decyzje,
• okolicach hipokampu związanego z pamięcią,
• płatach ciemieniowych związanych z rozumieniem języka abstrakcyjnego.