Niestabilna blaszka miażdżycowa przyczyną udaru niedokrwiennego mózgu
Udar niedokrwienny mózgu stanowi około 80-85% wszystkich przypadków udarów. W większości przypadków prowadzi do niepełnosprawności, kalectwa a nawet zgonu osób nim dotkniętych. Zajmuje trzecie miejsce wśród najczęstszej przyczyny zgonów. Badania naukowe, potwierdzają iż, przyczyną powstania udaru niedokrwiennego jest niestabilna zmiana miażdżycowa. Powstaje ona na skutek toczącego się w ścianie naczynia procesu zapalnego z udziałem wielu komórek układu immunologicznego. Powstawanie blaszek miażdżycowych rozpoczyna się najczęściej w wieku starszym, zatem osoby te powinny w sposób szczególny pamiętać o profilaktyce tego schorzenia.
Blaszka miażdżycowa - Objawy i przebieg
Udar niedokrwienny zaliczany jest przez lekarzy do niejednorodnej jednostki chorobowej. Przyczyna jego wystąpienie jest niedokrwienie tkanki mózgowej na danym obszarze a powodem tego może być, jak wykazano mi. miażdżyca w tętnicach szyjnych.
Badania naukowe wykazał, iż nawet do 25% udarów niedokrwiennych ma charakter zmian miażdżycowych tętnic szyjnych, które można leczyć operacyjnie. Miażdżyca obejmuje każdy rodzaj naczyń (zarówno te małe, średnie jak i duże).
Jest to choroba, która prowadzi do zwężenia oraz twardnienia tętnic w wyniku wbudowywania się w jej strukturę blaszki miażdżycowej. Występuje ona w błonie wewnętrznej tętnic i składa się różnych komórek, masy lipidowej oraz włóknika.
W większości przypadków „wkrada się” w kierunku światła naczynia (do jego środka) co z kolei jest przyczyną silnego zmniejszenie jego średnicy. W konsekwencji doprowadza to do ograniczenia a nawet zablokowania przepływu krwi do wszystkich narządów naszego organizmu.
W ten sposób może dojść m.in. do udaru niedokrwiennego mózgu. Cały czas trwają badania nad szczegółową rolą blaszki miażdżycowej w powstawaniu udaru niedokrwiennego.
Naukowcy, dużą uwagę zwracają na rolę komórek immunologicznych ściśle zaangażowanych w proces jej tworzenia. Wiedza ta da możliwość dokładnego poznania i zrozumienia mechanizmu jej tworzenia, wprowadzenia nowych, sprawdzonych metod leczenia miażdżycy oraz jej powikłań (takich jak np. udar niedokrwienny).
Piśmiennictwo
Bibliografia:
- „Neurologia kliniczna” R. Mazur, Via Medica, Gdańsk 2007, wyd. 3.
- „Neurologia” W. Kozubski, P.P. Liberski, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011, wyd. 1.
- „Choroby układu nerwowego” pod redakcją W. Kozubskiego i P.P. Liberskiego, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
- Neurologia i neurochirurgia. Kenneth W. Lindsay., Ian Bone. red.I wyd. pol. W. Kozubski. wyd. U&P Wrocław 2006.
Kategorie ICD:
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.
