Forum: Neurologia - forum dla rodziny i pacjenta

witam chcę wam opowiedzieć moją historię moj tata miał wypadek potrącił go samochód 20.11.2011 zabrało go pogotowie stan tragiczny rokowania co do życia były niepewne połamane nogi złamania otwarte obu,obojczyk zebra głowa stłuczona pierwsze dni to walka o życie leży na ojomie zoperowali mu nogi był w śpiączce farmakologicznej 9 dni po operacji odstawili leki farmakologiczne kolejne 4 dni i nic w 5 dzień otworzył oczy ale zero kontaktu dopiero dziś patrzył jakby wiedział kim jestem tak mocno trzymał mnie za rękę jak wychodziłam ze sali tak patrzył .,nie mogę się doczekać kiedy odłączą respirator ale to jaszcze bo ma bardzo stłuczone puca. miał robiony tomograf 3 razy zmian nie ma ale lekarze mówią,że są zmiany mikroskopowe których tomograf nie uchwyci ale są,mam taką nadzieję,że on z tego wyjdzie normalny zdrowy psychicznie.w pierwszej wersji chcieli amputować kończyny ale dzięki Bogu jakoś złożyli nogi.piszę po to abyście mieli nadzieję mój tata już troszkę lepiej ale w pierwszych dniach czytałam cały czas wasze komentarze tak mi to pomagało,teraz wiem że każda sytuacja jest odmienna jedni mówią ze leki się odstawia i pacjent powinien się obudzić inni że to trwa mój tata właściwie dopiero w 6 dniu tak się obudził,żeby mrógnoł jak się go poprosiło i uścisnoł rękę jego stan w dalszym ciągu jest bardzo poważny ale ja już w głębi duszy wiem,że skoro walczył o życie tyl dni to teraz może już być tylko lepiej .pamiętajcie nadzieja i wiara czyni cuda.jeszcze napiszę trzymam kciuki za wszystkich w podobnych sytuacjach

Gość, to wspaniale,że nasze doswiadczenia z życia wzięte pomogły przetrwać najgorsze chwile i wierzyć,że będzie lepiej, bo BEDZIE. Wiele jest różnych przypadków ale łączy nas jedno miłość do bliskich,wiara i walka o ich wyzdrowienie .Pozdrawiam ciplutko! Gosia

My wiemy ze nadzieja i wiara umieraja ostatnie
Kazdy organizm reaguje inaczej na leki,tu nie ma co nawet pisac wszystko jest inne w kazdym przypadku,ale liczy sie to ze zyja i sa z nami
Fajnie ze jakos pomagamy na tym forum chociaz duchowo ale to zawsze cos

Karola