Forum: Neurologia - forum dla rodziny i pacjenta

Witam sredecznie,

Nasza ukochana 38-letnia przyjaciołka 27.07 lipca 2007 r. miała potężny, bardzo gwałtowny wylew krwi do mózgu, spowodowany pęknięciem ogromnego, wrodzonego tętniaka.

Po wygranej (ledwo) walce o życie, po niemal 2 miesięcznej głębokiej śpiączce, przebudziła się.

Szczęście w nieszczęściu, dramat ten wydarzył się we Włoszech, Asia miała legalną pracę, płaciła składki zdrowotne...

Tarfiła do rewelacyjnej kliniki neurochirurgii, potem na oddział reanimacji, a potem do prywatnej kliniki intensywnej rehabilitacji dla osób z takimi uszkodzeniami mózgu, a pobyt jej tam oplaca włoski "zus", niedlugo jednak trzeba będzie przetransportować ją do Polski i zacząć leczenie w kraju.

Dodam, że Asia ma bardzo duży obszar mózgu uszkodzony, tak że lekarze nie potrafią zanleżc kanałow komunikacji z nią, ale do końca nie wiadomo, czy to nie kwestia języka włoskiego w którym się z nią porozumiewają...

Asia miała wylew w obrebie lewej półkuli, także po prawą stronę ciała objął paraliż, ma przykurcz ramienia...

Piszę na tym forum w nadzii, że pomożecie na Państwo, podpowiecie, gdzie znaleźć najlepszy ośrodek rehabilitacyjny, który zajmuje się takimi przypadkami.Asai jest z Warszawy, także najlepiej, gdyby to było w obrębie woj.mazowieckiego, ze względu na jej mamę, ale jeśli np znacie Państwo miejsce gdzieś w Polsce, które może poszczycić się bdb wynikami w leczeniu takich stanów, to bardzo proszę o inforamcję, bo dla Asi i dla nas wszsytkich najważniejsze jest, żeeby to był ośrpodek NAJLEPSZY!

Oczywiście, ze wzglęgu na koszta, żeby jeszcze miał podpisaną umowe z NFZ-em, bo nie rodzina nie ma środkó na leczenie prywatnie, zwłaszcza, że potzrebne jest leczenie wielomiesięczne....

Bardzo, bardzo prosimy o pomoc!!!

pozdrwiam serdecznie



Dorota-przyjacióła Asi

mój mąż (50lat) półtora m-ca temu miał podpajęczynówkowy wylew, najpierw robiono wszystko, aby krew się wchłonęła a następnie próbowano ustalić przyczynę i okazało się, że ma tętniaka i został zrobiony zabieg embolizacji, poinformowano mnie, że wszystko przebiegło bez problemów, po 10 dniach został wypisany do domu. Mija właśnie tydzień jak mąż jest w domu, ale ja jestem zrozpaczona zachowaniem męża, mówi od rzeczy, mało co pamięta, denerwuje się na mnie kiedy mu nie wierzę i mówi, że robię z niego czuba, poszukuje różnych nieistniejących rzeczy nie wiem jak sobię z tym mam poradzić do tego dochodzi nie panowanie nad moczem, dodam że fizycznie jest sprawny. Teraz jestem na zwolnieniu lekarskim a co będzie jak mi się skończy, nie będę mogła męża zostawiać samego w domu bo ma bardzo różne pomysły.
Błagam pomóżcie mi przez to przejść, bo inaczej wykończę się psychicznie. Czy są jakiekolwiek szanse na to że ten stan minie? A co będzie jeżeli to pozostanie?
Proszę wszystkich, którzy zmagają bądź zmagali się z podobnym przypadkiem o pomoc.

Witaj chciala bym skontaktowac sie w sprawie Asi .Moja znajoma przeszla to samo czy mozesz podac mi jakis kontakt do siebie. Pozdrawiam Justyna