Padaczka

Większość kobiet z padaczką miesiączkową ma napady ogniskowe i nie odnosi korzyści z przyjmowania leków.

Wyniki EEG u dzieci leczonych na oddziale intensywnej opieki medycznej pozwolą na racjonalne wykorzystanie trudno dostępnej aparatury.

Przyjmowanie karbamezapiny, fenytoiny i kwasu walproinowego wiąże się z przyspieszeniem zmian miażdżycowych.

Dorośli i młodociani pacjenci często zaprzestają stosowania diety ketogennej z powodu jej nieskuteczności.

Operacja mózgu nie wpływa na znacząco na sprawność umysłową dzieci z padaczką ogniskową.

Nadmierna wrażliwość i poziom jednoczesności reakcji kanałów jonowych odpowiadają za napady padaczki.

Ryzyko padaczki jest tym mniejsze, im później matka przestanie karmić piersią.

Wycinanie przednich części płatów skroniowych skuteczniej zapobiega występowaniu napadów padaczki niż usuwanie innych części mózgu.

Ryzyko padaczki jest tym większe, w im wcześniejszym okresie ciąży następuje poród.

Przyjmowanie fenobarbitalu nie wiąże się ze znaczącym ryzykiem skutków ubocznych, ale jego odstawienie może być niebezpieczne.

Dobranie odpowiednich dawek pozwala zapobiec napadom i zredukować śmiertelność wśród pacjentów z padaczką lekooporną.

Dzieci leczone innymi lekami przeciwpadaczkowymi odnoszą korzyści z przyjmowania zaonisamidu.

Koszty leczenia są ponad dwukrotnie wyższe w przypadku konieczności zmieniania sposobu leczenia.

Fale gamma i zmarszczki pozwalają na dokładną lokalizację ognisk padaczki.

Powtarzalna przezczaszkowa stymulacja magnetyczna obiecującą metodą padaczki skroniowej.

Pole o indukcji aż 7 tesli pozwala na odkrycie nawet drobnych uszkodzeń mózgu.

Całkowite usunięcie części mózgu charakteryzujących się występowaniem fal mózgowych o częstotliwości powyżej 80 Hz uwalnia od napadów.

Operacje pomogły dwóm trzecim pacjentów z padaczką lekooporną.

Napady są częstsze w czasie cykli miesiączkowych, w których nie następuje jajeczkowanie.

Dzieci matek przyjmujących kwas walproinowy charakteryzują się niższym IQ.