Reklama:

Układowe zawroty głowy

Układowe zawroty głowy

panthermedia

Ból głowy

Zawroty głowy są, obok bólu głowy oraz bólu odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, jednymi z najczęściej zgłaszanych dolegliwości. Według różnych źródeł, dotyczą około 5-10 % całkowitej populacji, w tym ponad 40% osób powyżej 40 roku życia. Chociaż ich występowanie może być bardzo nieprzyjemne i upośledzać codzienne funkcjonowanie, rzadko sygnalizuje poważne, zagrażające życiu schorzenie. Ze względu na różnorodność dolegliwości kryjących się pod szerokim pojęciem zawrotów głowy oraz przyczyn leżących u ich podłoża, stanowią problem diagnostyczny i terapeutyczny głównie dla lekarzy rodzinnych, laryngologów i neurologów. W zależności od przyczyny i objawów można wdrożyć odpowiednie leczenie, zazwyczaj pozwalające na całkowite ustąpienie lub zmniejszenie nasilenia dolegliwości.

Reklama:

Układowe zawroty głowy odnoszą się do subiektywnego wrażenia ruchu własnego ciała lub otoczenia, często odczuwanego jako wirowanie, kołysanie. Często towarzyszą im nudności lub wymioty. Zwykle dolegliwości zmniejszają się w pozycji leżącej i nasilają przy zmianach pozycji ciała (ruch głowy). Najczęstszą przyczyną tego typu zawrotów  jest uszkodzenie struktur ucha wewnętrznego (układ przedsionkowy), stąd ich nazwa – zawroty układowe. Do ich przyczyn należą:

1) Łagodne położeniowe zawroty głowy (ang. benign paroxysmal positional vertigo – BPPV) – to najczęstsza postać zawrotów związanych z patologią ucha wewnętrznego. Charakteryzuje się krótkotrwałymi, nawracającymi epizodami układowych zawrotów głowy, prowokowanymi zmianami położenia głowy i szyi. Zawroty występują zwykle po kilkusekundowym okresie utajenia po zmianie ułożenia. Nasilają się stopniowo i następnie ustępują, rzadko trwając powyżej jednej minuty. Znamienne dla powyższych dolegliwości jest występowanie napadowego, krótkotrwałego (3-30 s) oczopląsu, wyzwalanego manewrami prowokacyjnymi. Wśród czynników sprzyjających wystąpieniu tego rodzaju zawrotów wymienia się uraz głowy, zapalenie błędnika oraz starzenie się. Charakterystyczną cechą łagodnych położeniowych zawrotów głowy jest ich stopniowe wygasanie (a także oczopląsu) przy powtarzaniu manewrów prowokacyjnych.

2) Zapalenie błędnika (labiryntitis) lub nerwu przedsionkowego (vestibular neuritis). Przyjmuje się, że najczęstszą etiologię zaburzeń stanowi infekcja wirusowa, choć pomimo prowadzonych badań  dotychczas nie potwierdzono tej teorii. Schorzenie cechuje się sezonowością występowania, z przewagą zachorowań w miesiącach wiosennych i wczesnym latem. Często poprzedzone jest wirusową infekcją górnych dróg oddechowych. Występuje najczęściej w czwartej lub piątej dekadzie życia, z podobną częstotliwością u kobiet i mężczyzn, manifestując się zazwyczaj nagłym wystąpieniem nasilonych zawrotów głowy o charakterze układowym, często połączonych z nudnościami i wymiotami. Nasilenie dolegliwości jest czasem tak znaczne, że uniemożliwia codzienne funkcjonowanie. W przeciwieństwie do zapalenia nerwu przedsionkowego, zapalenie błędnika przebiega z upośledzeniem słuchu, które może poprzedzać wystąpienie zawrotów głowy. Upośledzenie słuchu ma zwykle nasilenie łagodne lub umiarkowane, chociaż może także prowadzić do jego całkowitej utraty. Dolegliwości utrzymują się kilka dni lub tygodni, powoli ustępując, jednak z utrzymywaniem się przez wiele miesięcy uczucia zaburzeń równowagi i niestabilności chodu. Po ustąpieniu, bardzo rzadko zdarzają się nawroty choroby.

3) Choroba Ménière’a – nazywana również wodniakiem endolimfatycznym, jest schorzeniem charakteryzującym się nawracającymi epizodami szumu w uszach, upośledzenia słuchu i układowych zawrotów głowy z towarzyszącymi wymiotami, uczuciem pełności w uchu, upośledzeniem słuchu o zmiennym nasileniu, nadwrażliwością na hałas oraz uczuciem niepokoju. W trakcie napadu występuje oczopląs. Pojawiać się mogą również nagłe upadki, jednak bez utraty przytomności. Napady trwają od kilku minut do wielu godzin, ustępując samoistnie. Po ustąpieniu napadu, przez wiele kolejnych dni może utrzymywać się uczucie zaburzonej równowagi. Pomiędzy epizodami występują okresy remisji, trwające nawet do kilku lat. Upośledzenie słuchu ulega poprawie po ustąpieniu napadu, jednak wraz z czasem trwania choroby może ulec stopniowemu utrwaleniu. Zwykle schorzenie dotyczy jednego ucha, choć po wielu latach trwania może dotknąć również strony przeciwnej. Pomimo wielu prowadzonych badań, mechanizm powstania choroby nie został dotychczas udowodniony.

POWIĄZANE DYSKUSJE NA FORUM Z KATEGORII Leczenie bólu

Gość
Witam dodajcie mi otuchy mójemu mężowi pek tetniak juz tydzien po opetacji jestem zalamana reaguje tylko na ktotkie polecenia np.ścisnij mi dłoń nie wiem czy nas poznaje cos probuje mowic ale nie wyc...
Zaburzenia chodu po nadłamaniu żebra z tyłu
Mam 70 lat, od ponad 50-ciu biegam codziennie 10 kilometrów, do tego trzy piętra schodów w 15 sekund...aż do 5 stycznia 2024. W tym dniu spadłem z wysokości plecami w dół na obramowanie łóżka, zawył...
Hyperostoza łuski kości czołowej
W badaniu rezonansu stwierdzono u mnie hyperostozę łuski kości czołowej, ale nie podano w jak zaawansowanym stanie to jest. Poza tym żadnych zmian w obrazie mózgu. Czy powinnam wykonać dodatkowe bada...
Ból po operacji
Dzień dobry, tydzień temu miała operacje na krehoslup szyjny, wstawiona plytka na śruby między C5,C6. Odczuwam bol podczas zmiany pozycji,kichaniu,kaszlu,wycieraniu twarzy np. Czy to jest normalne....
Proszę o pomoc w odczytaniu wyniku tomografii
Dzień dobry, Mam następujący wynik tomografii komputerowej głowy: Badanie TK głowy jednofazowe. Dren zastawki komorowo-otrzewnowej wprowadzony przez prawy płat skroniowy, biegnie stycznie do tr...
Miastenia oczna
Dzień dobry .Proszę o informację czy po półtorej roku szukania przyczyny podwójnego widzenia w jednym oku komuś rozpoznali miastenię?wyniki autoimmunologiczne są ok a antyMusk to 0.01.dopiero za 2 mi...
Reklama:
Reklama: